فهم زندگی

از گرما می نالیم و از سرما فرار می کنیم.

در جمع ، از شلوغی کلافه می شویم و در خلوت ، از تنهایی بغض می کنیم.

تمام هفته منتظر رسیدن روز تعطیل هستیم و آخر هفته هم بی حوصلگی تقصیر غروب جمعه است و بس !

همیشه در انتظار به پایان رسیدن روزهایی هستیم که بهترین روزهای زندگی مان را تشکیل می دهند : مدرسه ، دانشگاه ، کار و ...

حتی در سفر همواره به مقصد می اندیشیم ، بدون لذت از مسیر !

غافل از اینکه زندگی ، همان لحظاتی بود که می خواستیم بگذرند !

آیا مشکل ما در فهم زندگی است ؟