حقایقی از هویج ، از ارغوانی به نارنجی

حقایقی از هویج، از ارغوانی به نارنجی

تا قبل از قرن 17 ، تقریبا تمام هویج های کشت شده ارغوانی بودند. اولین بار هلندی ها حدود 500 سال (purple) رنگ قبل این هویج را با خود از ایران آوردند و در بزرگداشت سلسله پادشاهی اورنج (نارنجی) رنگ آن را از طریق پیوند زدن با هویجهای دیگر تغییر دادند و به این ترتیب هویجهای نارنجی امروزی ایجاد شد.

پیش از این، تقریبا تمام هویج ها ارغوانی بودند و برخی از هویجهای جهش یافته زرد و سفید نیز وجود داشتند. این جهش ها به ندرت کشت می شدند و فاقد رنگدانه بنفش آنتوسیانین بودند. تصور بر این است که هویج های نارنجی امروزی در پیوند زدن هویج زرد و سفید و همچنین انواع هویج وحشی ریشه دارد.

برخی فکر می کنند که دلیل اینکه هویج نارنجی در هلند محبوبیت زیادی داشت بدلیل تطابق تمثیل مجلس نارنجی با مبارزه مداوم مردم برای (the House of Orange) استقلال هلند در قرن 17 می باشد. هویج نارنجی که هلند یها توسعه دادند در مقایسه با هویج های بنفش رنگ گوشتی تر و

مزه شیرین تری داشتند. در نتیجه هم تامین غذای بیشتری می کردند و هم مزه بهتری داشتند. و این نیزمی تواند یکی دیگر از دلایل استقبال بیشتر از هویج نارنجی باشد.

واین چنین بود که هویج نارنجی براحتی رقیب ریشه دار خود را از دور خارج نمود. از ماست که برماست.

به گفته محققان دانشگاه کوئین آیلند جنوبی و دانشگاه کوئین آیلند، تغییر دادن رنگ هویج از ارغوانی به نارنجی کار اشتباهی بود چرا که این هویج قادر است در مقابل آسیبهای ناشی از تغذیه نامناسب از بدن محافظت و با چاقی، فشارخون و سندروم متابولیکی مبارزه کند. هویج ارغوانی محتوی آنتی اوسیانین است. این مواد آنتی اکسیدان که مسئول رنگ قرمز- ارغوانی این هویج هستند می توانند رادیکالهای آزاد را مسدود کنند. همچنین این هویج غنی از اسید فنولیتیک،کاروتنوئیدها و انواع مختلف آنتی التهاب دهنده های است که دوز تمام این مواد در این هویج بیش از مقدار آنها در هویجهای نارنجی است. در حقیقت هویج ارغوانی یک نسخه گیاهی از اکسیر جوانی جاودانه است.

البته امروزه نیز هویج بنفش کشت می شود. زمان کاشت هویج بنفش فصل بهار و پائیز است. هویج بنفش، در هر آب و هوا و خاکی می روید. ولی در زمین های نرم و عمیق نتیجه بهتری می دهد. روش کاشت هویج بنفش به دو صورت خطی و یا دستپاش می باشد. فاصله خطوط از یکدیگر 20 تا 30 سانتیمتر و فاصله هر بذر از دیگری بطور متوسط 5 الی 10 سانتیمتر می باشد. در صورت امکان بذرها را پیش از کاشتن، به جهت افزایش قدرت جوانه زنی، 12 الی 24 ساعت در آب خیس کنید. محل قرار گرفتن هر بذر در زیر خاک کمتر از یک سانتیمتر می باشد. برای آن که ریشه هویج که همان قسمت خوراکی و مورد استفاده گیاه است صاف و خوش ترکیب باشد،بایستی در زمین هائی به گشت آن پرداخت که اجسام سخت مانند سنگ وگیاهان نپوسیده در زمین نباشد. خاک را تا سبز شدن بذرها مرطوب نگه دارید. پس از قوی شدن گیاه آبیاری محصول به دوبار در هفته (بصورت غرقابی کاهش پیدا می کند.